Verbindend Gezag

Wij zijn en blijven er voor jou, ook al heb jij het moeilijk of hebben wij het moeilijk – dat is onze verantwoordelijkheid

Een educatief professional die aanwezig is, wordt door leerlingen ervaren als dichtbij, betrokken en geïnteresseerd maar ook als toezichthoudend en vastberaden. Aanwezigheid is een fysieke en mentale kwestie. Onder aanwezigheid verstaan we elke handeling en houding waarmee je naar de leerling uitstraalt: ‘Ik ben hier en ik blijf hier, ook als jij het moeilijk hebt of ik het moeilijk heb’. Het is mijn verantwoordelijkheid er voor je te zijn. Aanwezigheid is klaarstaan om een anker voor te zijn, en het touw van het anker strakker aantrekken of juist laten vieren als dat passend is. 

Wij kiezen ervoor om kalm te blijven in uitdagende situaties – het ijzer smeden als het koud is

Een educatief professional die de-escaleert, wordt door leerlingen ervaren als iemand die kalm blijft in uitdagende situaties. Je kiest er bewust om (als volwassene) zelf je emoties in toom te houden. Je weerstaat daarbij eisen en provocaties van de leerling. Je beseft je bijvoorbeeld dat er twee partijen nodig zijn om een escalatie in stand te houden, maar dat er maar één nodig is om die te doorbreken. En, dat je geen controle heb over de ander, enkel over jezelf. Daarom ben je gericht op je eigen gedrag als professional en niet de leerling. Je vervalt niet in stemverheffing of discussies, maar spreekt op een rustige, milde toon (zonder aan duidelijkheid in te boeten). In plaats van lik-op-stuk beleid kies je voor een uitgestelde reactie als het je niet lukt om rustig te reageren. Je komt er later op terug, omdat je het niet direct moet oplossen of een pasklaar antwoord te hebben. Je mag je tijd nemen. 

Jij doet er onvoorwaardelijk toe voor ons

Een educatief professional die gericht is (herstel van) relatie, wordt door leerlingen ervaren als iemand die op een verbindende manier omgaat met leerlingen en collega's. Je spreekt met anderen vanuit zorg voor de relatie en met respect voor de persoon. Je luister naar behoeftes van anderen en geef uiting aan die van jezelf. Je bent bewust gericht op de relatie met leerlingen, juist ook als het lastig wordt. In plaats van te corrigeren, preken of af te haken investeer je actief en onvoorwaardelijk investeer je in positieve gebaren en momenten. Je bent ervan overtuigd dat de ander tot oplossingen kan komen, zodat verandering (in de toekomst) mogelijk is. Je beseft je dat we allemaal (leerlingen, ouders, professionals) fouten maken, deze fouten mogen toegeven en zo de relatie weer kunnen herstellen.

Wij stellen kalm en vastberaden grenzen – we hoeven niet te winnen

Een educatief professional die zich verzet tegen onacceptabel gedrag, wordt door leerlingen ervaren als iemand die kalm en vastberaden de grenzen aangeeft. Niet vanuit macht, maar vanuit verbinding. Verzet heeft te maken met begrenzen vanwege een belangrijk sociaal doel, zoals een goede sfeer waarbij iedere leerlingen zich veilig en comfortabel kan voelen. Verzet tonen doe je zonder de ander te vernederen, aan te vallen of onnodige streng te straffen. De focus ligt op je eigen gedrag als professionals. Je biedt actief verzet bij onacceptabel gedrag, onafhankelijk van de reactie van de leerling (We kunnen jou niet dwingen, maar wij zullen wel weerstand bieden tegen …). Je geeft niet toe én geeft niet op. De kunst om krachtig en strijdbaar te zijn zonder de mildheid, acceptatie en verbinding te verliezen. Je hoeft niet te winnen, alleen vol te houden. Omdat je gelooft in de mogelijkheden van de leerling om verantwoordelijke keuzes te maken, blijf je vragen naar oplossingen die de leerlingen kan bedenken als alternatief voor het getoonde gedrag.

Wij staan er samen voor – dat geeft kracht

Een educatief professional die (in het gezag) gesteund wordt door anderen, wordt door leerlingen ervaren als iemand die zich krachtig voelt én hulp mag en durft te vragen aan anderen. Je vormt een support team met collega’s ouders én en anderen en draagt zo samen gezag en legitimeer je dit. Je benut daarbij deskundigheid van ouders/verzorgers en collega’s, zodat er rijker en breder scala aan mogelijkheden ontstaat dan als je denkt alles zelf moet kunnen oplossen en weten. Je bent niet gericht op: “Wiens fout is het?” - maar:“Hoe kunnen we elkaar versterken in de aanpak van de situatie?” Je gaat op zoek naar steun, spreekt uit wat je nodig hebt en biedt steun aan anderen.